0170. Made in Abyss, czyli letniego podsumowania cz.III

Made in Abyss

Data premiery: 07.07.17

Czas trwania: ep.01-12 x ok. 24 min + ep.13 x ok. 47 min

Gatunek: Fantasy, Przygodowe, Dramat, Tajemnice, Sci-Fi

Studio: Kinema Citrus

Bazuje na: Web manga

>>Zapowiedź 1, 2 & 3<<

~Opis fabuły~

Otchłań jest wielką, głęboką przepaścią zamieszkaną przez fantastyczne stwory i od lat intrygującą mieszkańców zbudowanego nad nim miasta Orth czekającymi na nich w głębi tajemnicami. Ludzi schodzących do Otchłani nazywa się Poszukiwaczami, których klasyfikuje się stopniami odpowiadającymi kolorem ich gwizdków. Biały Gwizdek jest ich najwyższą formą, a otrzymać go mogą tylko nieliczni, odważni, potrafiący wytrzymać ograniczenia wiążące się z powrotem na powierzchnię. 

Riko, córka Białego Gwizdka Lyzy Niszczyciela, która od 10 lat nie wróciła do miasta z Otchłani, uczy się w sierocińcu na Poszukiwacza. Jej marzeniem jest pójście w ślady matki i nie może się już doczekać zejścia na większe głębokości. Podczas jednego ze swoich zadań, gdzieś na pierwszym poziomie przepaści, znajduje śpiącego chłopca-robota. Uznając go za swojego wybawiciela przed pożarciem przez jednego ze stworzeń, a także wielkie znalezisko, postanawia zabrać go do miasta i tam dowiedzieć się, kim lub czym tak naprawdę jest. Tak też rozpoczyna się ich wielka przyjaźń, która ostatecznie doprowadza ich do próby zejścia na same dno Otchłani...

~Recenzja~

Ostatnie dwie recenzje letniego podsumowania dotyczyły serii, które załapały się na moją listę bez żadnych wcześniejszych oczekiwań z mojej strony. Przez następne dwie recenzje będę chciała Wam natomiast przedstawić te tytuły, które znalazły się w moich sezonowych typach i względem których miałam pewne wymagania. Pierwszym z nich będzie oczywiście Made in Abyss, które od samego początku odpowiadało moim gustom, o czym też zresztą pisałam w poście z zapowiedziami...

Made in Abyss na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać taką trochę bajką dla dzieci opowiadającej o dziewczynce, która nieważne co dąży do spełnienia swoich marzeń, oraz o przyjaźni, rodzącej się między nią a chłopcem-robotem o nieznanym pochodzeniu. Myślę, że wiele dwunastolatków oglądając ich historię zapragnęłoby własnej przygody (biorąc pod uwagę, jak łatwo wpłynąć na nich poprzez takie właśnie historie), nawet pomimo niebezpieczeństw, a z bohaterami poczuliby pewną więź emocjonalną, utożsamiając się z ich wiekiem. I faktycznie ta teoria "rodzinnej" opowieści, która spotkałaby się z aprobatą u zarówno młodszych, jak i starszych widzów (stwierdzić mogę po własnym zainteresowaniu), zdawała się sprawdzać nawet przez większość odcinków. Dla dzieciaków byłaby to świetna zabawa z rezolutną Riko, która zadziwia swoimi pomysłami na omijanie panujących w sierocińcu zasad, odwagą do podejmowania decyzji i bardzo pozytywnym podejściem do życia, oraz niezawodnym, spokojnym i bardzo ludzkim w swoim sposobie bycia Regiem (czyli owym chłopco-robotem). Starszaki natomiast poza samym zainteresowaniem fabułą, mogliby czuć się zadowoleni patrząc na to, jak jest ona rozbudowana i przemyślana (kilka wątków), z jakim wyrazistym tłem wyszli do nas jej twórcy. Bo poza tym, że jest to fantastyczna przygodówka, czyli jedno z moich ukochanych połączeń, okropnie spodobały mi się zasady rządzące Otchłanią, tajemnica za nią stojąca, społeczność Gwizdków, miasto... Wiecie, uwielbiam czuć spójność wszystkich elementów i dostrzegać sygnały potraktowania całej sprawy porządnie ;) W pewnym momencie jednak doszłam do wniosku, że Made in Abyss może okazać się mimo wszystko nieco zbyt poważną dla dziecięcego oka i bałabym się, że widoki tudzież kwestie w nim poruszane mogłyby okazać się dla nich po prostu przerażające. Nie jest to mimo wszystko tylko miła, przepełniona ciepłymi emocjami przygodówka. To jak wiele innych reakcji to anime wywołuje, jest kolejnym elementem działającym na jego plus - przez śmiech, po szok i złość, a nawet wzruszenie. Nie uważam, że dzieciom powinno się proponować tylko "radosne" tytuły, aczkolwiek już w samych objawach wracania na powierzchnie czuć pewien niepokój, a nie poprzestano tylko na słowach. Nie chcę nikomu spoilerować, bo jak dla mnie każdy powinien zwrócić swoją uwagę na tę produkcję, ale tematy w niej poruszane i niektóre obrazy są całkiem mocne. I to w sumie tyle co można powiedzieć na temat fabuły - szokuje, cieszy, wzrusza, ciekawi, a to też dzięki swojej złożoności (choć nie jest ona ani trochę skomplikowana, a mnie osobiście, w momencie usłyszenia o Białych Gwizdach, którzy gdzieś tam się w Otchłani czają, skojarzyła się z taką typową, ale zadziwiająco odświeżającą, etapową historią - może z powodu swoich bohaterów ;)) i poważnym podejściu do sprawy. Warto natomiast wspomnieć o tym, że tych 13 odcinków nie zdołało przedstawić nam całej historii Riko i Rega i zdecydowane potrzebna jest kontynuacja, a biorąc pod uwagę popularność Made in Abyss, raczej na pewno zobaczymy ją w którymś z przyszłych sezonów. Nie wiem jak Wy, ale ja już się nie mogę doczekać, a serię poleciłam nawet mojej siostrze, która ogląda tylko to, co naprawdę ją zainteresuje ;)

Pomimo mojej sympatii do Riko muszę jednak przyznać, że bywała ona irytująca i nie wiem, czy bez Rega byłabym w stanie z nią wytrzymać. Pomimo swojej rezolutności i odwagi, o której wspominałam wcześniej, ta blondyneczka miała też tendencję do zapominania o niebezpieczeństwie i racjonalnym myśleniu. Nawet i bez tego wiele znajdziecie tutaj sytuacji, w których Reg musi ratować Riko, bo albo jest po prostu tylko bezbronnym człowiekiem (choć głowę do pomysłów, jak już pisałam, i dłonie do gotowania miała), albo zrobiła coś głupiego. Nieco dziwnym dla mnie elementem w ich relacji było też, może nie ciągłe, ale całkiem częste jak na 13-odcinkowe anime zwracanie uwagi twórców na wstyd tudzież jego brak względem nagości. Choć reakcje Rega były jak najbardziej urocze, uważam że było to totalnie nie potrzebne po jednym gagu z siusiakiem robota będącym zupełnie jak ludzki. Przechodząc już natomiast do postaci drugoplanowych, będąc jeszcze w tych początkowych odcinkach, aczkolwiek już po SPOILER wyruszeniu naszej dwójki do Otchłani w poszukiwaniu Lyzy i wspomnień Rega, albo przynajmniej podjęciu o tym decyzji SPOILER, nie potrafiłam zrozumieć ich zachowania, które dla mnie było totalnie nieodpowiedzialne, a seria bywała przez to naciągana. Całe szczęście, kiedy za pomocą fabuły twórcy dostarczyli nam więcej informacji na temat Lyzy i Riko, potrafiłam spojrzeć na całą tę sytuacją nieco przychylniejszym wzrokiem. Obecnie nie mam z tym już żadnych problemów.

Kinema Citrus bardzo się postarało i dostarczyło nam grafikę, którą świetnie się ogląda, a jeśli ktoś nie zwraca uwagi na szczegóły, prawdopodobnie będzie w pełni zachwycony. Niestety sama miałam pewien problem z sposobem rysowania potworów z Otchłani, które nie dość, że czasami wyglądały normalnie by za chwilę zmienić się w dziwne, lagujące coś, to jeszcze nieprzyjemnie odcinały się od całości. Takie "niedopracowanie" i ostrość kreski doskonale sprawdzała się w tłach, aczkolwiek dla fantastycznych mieszkańców mówię nie. Całe szczęście niektórych oszczędzono ;) W poście z zapowiedziami pisałam Wam o moich oczekiwaniach co do Kevina Penkina, który w Made in Abyss zajął się skomponowaniem soundtracku. Zdecydowanie możecie się spodziewać perfekcyjnego oddania klimatu serii, tej całej bajkowości i podkreślenia charakteru scen - o ile w ogóle zwrócicie na niego uwagę. OST jest tutaj bowiem bardzo delikatny i nie wybija się on ponad obraz, a tylko niektóre utwory faktycznie świadomie docierały do ucha widza. Resztę odbieramy raczej samoistnie, co dla jednych jest plus, a dla niektórych minus. Fabuła jest na tyle ciekawa, że po prostu ciężko jest sobie przypomnieć o oprawie muzycznej, która tak dobrze dobrana, po prostu niczego nie "zaburza" - tutaj plus. Ja natomiast, jak wiecie, uwielbiam odbierać produkcje z każdej możliwej strony i dla mnie wsłuchiwanie się w soundtrack z jednoczesnym zagłębianiem się w historię, sprawia ogromną przyjemność i satysfakcję. Aczkolwiek i bez tego muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś z deczka lepszego pod względem samych utworów. Opening i ending jakoś niespecjalnie zapadły mi w pamięci, były takie typowe, co nie zmienia faktu, że przyjemnie się ich słuchało. Oba kawałki wykonane zostały przez seiyuu Riko i Rega (Miyu Tomita i Mariya Ise), i były to "Deep in Abyss" oraz "Tabi no Hidarite, Saihate no Migite", natomiast w końcowym odcinkach do tej dwójki dołączyła także Shiori Izawa, podkładająca głos później poznanej Nanachi.

~Podsumowanie~

Made in Abyss to zdecydowany must-watch tego sezonu i na pewno jedna z lepszych produkcji podczas niego emitowanych. Szczerze polecam zabrać się za nią każdemu, kto jeszcze tego nie zrobił, ja tym czasem oczekuję kolejnego sezonu, którego recenzja na pewno pojawi się na blogu ;)

Fabuła: 4,75/5

Bohaterowie: 4,5/5

Grafika: 4,5/5

Muzyka: 4,5/5

Ocena końcowa: 4,5/5

Ocena końcowa: 9,1/10

A Wy co sądzicie o Made in Abyss?

Pozdrawiam

Kusonoki Akane